Vandaag is het precies een jaar geleden dat Caffy ons verliet!
En zeker niet vrijwillig. Caffy hield wel van het leven. Het was een maf, maar ook eigenzinnig dier, had duidelijk een heel eigen karakter.
Met haar rare tik voor tassen, schoenen en voeten!
Zo jong als ze was, ze had een slechte start gemaakt.
Wij vonden dat zielig en ze werd gelijk door ons geadopteerd.
Caffy was echt ons poezekind. Ons eerste dier samen. Ze was er eerder dan wij gingen samenwonen!
Ze was de laatste vier jaar van haar leven ziek. Elke dag moest ze medicijnen. Ik was eigenlijk de enige waarvan ze dat echt pikte.
Caffy en ik werden juist toen dikke maatjes. Ze was altijd meer een kat van mijn man geweest.
Maar ik was dagelijks thuis en ik verzorgde haar. Ze was mijn maatje, mijn vriendinnetje.
Het weekend van 12 juni vorig jaar was ik bij Caroline. Samen met wat miepjes van het forum waren we naar een workshop geweest. Ik bleef slapen in brabant bij Caroline.
Op zondag belde ik naar huis, dat ik in de trein was gestapt op weg naar huis. Vol verhalen, maar kreeg weinig reactie van thuisfront. Raar maar ja.....ach
Dan kom je thuis en dan zie je een mandje staan met daar overheen een kleedje....en dan weet je dat het goed mis is.
Toen ik zaterdag vertrok was er niets aan de hand. Ja, ze was ziek, maar dat was ze al vier jaar. Maar er was geen teken dat ze op korte termijn er van tussen zou.
Ik hield er wel rekening mee dat ze het jaar niet meer zou uit zingen.
Maar dit kon ik bijna niet geloven.
Die nacht/ochtend heeft mijn man haar moeten laten inslapen om 6.00 bij de dierenarts.
Op 2 maanden na mocht ze toch bijna 15 jaar worden.
Ik mis mijn kleine neuroot nog dagelijks. Maar ik heb mooie herinneringen die het waardevol maken dat ze bij ons zo oud heeft mogen worden.
De liefde die we van haar hebben gekregen overtreft de pijn van het nu missen van haar aanwezigheid.
Ze heeft een prachtig plekje in onze vorige jaar nieuw aangelegde tuin.
Liefs Sonja
Je ging weg van zo´n gezellig weekend, met de trein naar huis, en wat duurde het lang voor je belde dat je er was. Toen je eindelijk belde was het met dat verschrikkelijke nieuws. Caffy heeft het supergoed gehad bij jullie en het is logisch dat je haar nog steeds mist. Het was ook maar raar om bij jullie te zijn terwijl alleen Simba er nog maar rondliep.
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk ga je haar nooit vergeten, net zoals wij haar nooit zullen vergeten !
Liefs, Caroline
Dank je wel voor je lieve berichtje. Ik was inderdaad bij jou dat weekend. Het was een gezellig weekend, want niet gezellig eindigde.
VerwijderenLiefs, Sonja